Çankaya Bayan Masör – Mutlu Son

Çankaya Bayan Masör Böylece odama bırakıldılar. Bu havai yaratıkların zamanlarını tükettikleri tüm o oynak ve düşüncesizce sevinç yalnızca güzel yanını görmüş olduğum bir yaşama imrenmemi sağlıyordu. O denli ki onların arasında yer almak bende bir tutku haline gelmişti ve kabul töreninden geçmek için sağlı‐ ğımı yeniden kazanmaktan başka bir şey istemiyordum. Evimizdeki tüm sohbetler, hiçbir eğitim içermeyen yalnız saflığımı bozma amacı güdüyordu. Öte taraftan, benim yaşımda kolayca tutuşuveren haz garip bir halde içime işliyor, bilgiyle değil de alışkanlıkla edindiğim terbiye anlayışı güneşin sıcağında buharlaşan çiy tanesi gibi eriyip gitmeye başlıyordu. Koşullar yüzünden terbiyeımın bozulduğunu söylemek de gereksiz; açlıktan ölmek üzere kapı dışarı edilmekten deli benzer biçimde korkuyordum!

Kısa sürede epey iyileşmiştim; belirli saatlerde evde dolanma iznim vardı fakat Bath’dan Lord B’nin gelişine dek biriyle beraber olmam titizlikle önleniyordu. Hanımefendi Brown, lordun bu gibi durumlardaki cömertliğine dayanarak, kıymetli mücevherimin hakkını ona önermişti. Kendilerinin on beş gün içinde şehre gelmesi bekleniyordu. Hanımefendi Brown da o zamana dek güzellik ve tazeliğimi koruyacağıma ve kendisine Bay Crofts’la yaptığı anlaşmadan daha iyi bir pazarlık şansı sağlayacağıma karar vermişti.

Çankaya Bayan Masör – Mutlu Son

Çankaya Bayan Masör Bu arada, onların deyişiyle öyle ıslah olmuş, ıslıklarıyla o denli evcilleşmiştim ki kafesimin kapısı açılsa bile bir yerlere uçacağımı düşünemiyor, olduğum yerde kalıyordum. Durumumdan en küçük bir pişmanlık duyduğum da yoktu. Sessiz, sakin bayan Brown’ın beni ilgilendiren herhangi bir emrini bekliyordum. Bayanımsa hem kendisi, hem de yardımcılarının kaderim hakkında ninni söyleyip beni iyice uyutmaları için gerektiğinde de fazla titiz davranıyordu. Terbiye vaazları kapı dışarı edilmişti. Gözlerimin önüne en canlı renklerle boyanmış zevk dolu bir yaşam, okşayışlar ve vaatler seriliyordu. Kısacası beni büsbütün bağlamak ve gidip dışarılarda bir yerlerden akıllıca öğütler almamı önlemek için hiçbir şey eksik değildi.

Aslına bakarsanız ben böyle bir şeyi aklımın ucundan bile geçirmiyordum. O zamana dek saflığımın lekelenmesini yalnızca o evin kızlarına borçluydum. İffetin hiç de saygı görmediği sohbetler, erkeklerle birlikteliklerinin tasvirleri, bende mesleklerinin doğasına ve gizliliğine karşı anlayışlı bir bakış açısı kazandırıyordu. Bu sohbetler ek olarak damarlarımda ar‐ zunun sıcakkanını uyandırıyordu fakat hepsinin ötesinde, öğrencisi olduğum yatak dostum Phoebe, hazzın ilk izlerini bana tattırmak için tüm hünerini kullanarak bu mevzuda beni eğitiyordu.